Geachte belegger,

"To Brexit or not to Brexit?" Dit dilemma van Shakespeare zal de komende maanden ongetwijfeld onrust en verdeling blijven zaaien in wat eens een Verenigd Koninkrijk was.
Maar is het dreigende vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de EU echt zo fataal voor de financiële markten? De discussie over dit onderwerp is zo emotioneel geworden dat het in dit stadium de moeite loont een stapje terug te nemen en de kwestie eens rustig onder ogen te zien. Door de talloze banden die Groot-Brittannië en de Europese Unie door de jaren heen hebben gesmeed, is het uiterst ingewikkeld en bijzonder onwaarschijnlijk dat deze allemaal zullen worden verbroken. De Britse economie wordt vooral aangedreven door de dienstensector, met name financiële diensten, en de toekomst daarvan is bijzonder gevoelig voor eventuele ongunstige wijzigingen in de EU-regelgeving.

Wat nieuw is, is dat de onzekerheid dit keer tegen de verwachtingen in wel eens positief zou kunnen uitpakken. Door de politieke en economische crisis die het Verenigd Koninkrijk in de tang neemt, is het elan van de nationalistische "onafhankelijkheids-goeroes" die de laatste tijd in continentaal Europa, vooral in de zuidelijke landen, steeds meer terrein wonnen, al wat afgenomen. Bovendien zijn de spreads op Italiaanse en Spaanse staatsobligaties ten opzichte van de Duitse Bund de laatste dagen verkrapt tot vlakbij het historische laagterecord. Wat de gevolgen ook zijn, het lijkt erop dat de EU door de hele beproeving in politiek opzicht sterker is geworden. De eerstvolgende gelegenheid waarbij deze versterkte zelfbewustheid op de proef zal worden gesteld, is de manier waarop Brussel zal reageren op het reddingsplan van Matteo Renzi voor de Italiaanse banken, waarvan de zwakke financiële positie de economie van het land ondermijnt.

Maar de gevolgen blijven niet beperkt tot alleen maar Europa. De Fed en de Japanse centrale bank, die zich volledig bewust zijn van de nadelige impact van een kwetsbaardere EU op het toch al lage tempo van de wereldwijde economische groei, hebben er herhaaldelijk op gewezen vastbesloten te zijn alles in het werk te stellen om de impact van een mogelijke Brexit te beperken. Als gevolg hiervan is de obligatierente gedaald, niet alleen de nominale rente, maar ook – en dat voegt een nieuwe factor aan de vergelijking toe - de reële rente, hetgeen een stimulans is voor zowel de uitgaven als de investeringen. Een ander, meer dan bijkomstig voordeel is dat door een wereldwijd lagere rente het risico van een terugval van de yuan, die sinds november jl. al 9% is gedaald ten opzichte van de valuta's van de belangrijkste handelspartners van China, kleiner wordt.

Kunnen we dus in ieder geval een rustige zomer op de financiële markten tegemoet zien? Zover zou ik niet willen gaan, gezien de nog altijd erg onzekere situatie en de ervaringen van de afgelopen jaren. Toch zou een overdreven Brexit-angst een dergelijk scenario mogelijk kunnen maken.

Hoogachtend,