De onverbiddelijke wet van de evolutie

De zomer loopt op zijn einde en hoe de pandemie zich verder zal ontwikkelen, blijft koffiedik kijken. We weten immers nog lang niet alles over het virus. We hebben ons allemaal aangepast aan die onzekerheid. Door ons gedrag te veranderen, verkleinen we het gezondheidsrisico, maar zetten we ook een rem op het herstel van de economische activiteit en veroorzaken we enorme verschillen in prestaties tussen sectoren.

De wet van de evolutie helpt ons niet om crisissen te voorkomen, maar herinnert ons er wel aan dat crisissen veranderingen op lange termijn op gang brengen, er een andere richting aan geven of ze versnellen. Voor beleggers is op de juiste manier reageren tijdens een crisis slechts het halve werk. Het is ook zaaks de langetermijngevolgen ervan goed in te schatten.

De wereld heeft zich voorgenomen om met het virus te leren leven. Tot een werkzaam vaccin op grote schaal kan worden verspreid, zal de dreiging dus ons gedrag beïnvloeden.

De restaurant-, transport- en hotelsector zullen weer uit het dal klimmen, zij het zwaar gehavend. De banksector zal verder in de kosten moeten snijden om te overleven. E-commerce, videoconferentieplatformen en webgebaseerde oplossingen zullen daarentegen in zwang blijven, al zal de groei minder explosief verlopen.

Door na te gaan hoever bedrijven met hun aanpassingsvermogen gevorderd zijn, kunnen beleggers inschatten welke met uitsterven bedreigd zijn en welke juist kunnen floreren. Iedereen lijkt die trends nu wel te hebben begrepen. Is het risico nu niet dat de markten er té sterk op hebben ingezet?

Al ruim tien jaar leidt de aanpak van de gevolgen van de crisis uit 2008 tot een matig herstel van de wereldeconomie en een ongeziene daling van de rente. Bedrijven die een solide winstgroei wisten te realiseren, hebben dan ook een benijdenswaardig koersverloop gekend.

In 2020 is die beweging verder aangewakkerd doordat delen van de technologiesector hun concurrentievoordeel zagen toenemen.

In tegenstelling tot twintig jaar geleden, tijdens de dotcomzeepbel, hebben ze vandaag meestal een ijzersterke balans en zijn ze een stuk winstgevender. Dat groeiaandelen – wat meestal aandelen uit de technologiesector zijn (maar niet altijd) – sinds begin dit jaar de bredere markt ruim verslaan, mag dan ook niemand verbazen.

Is hun voorsprong overdreven? Wij menen van niet. Zo ligt de waarderingspremie van technologieaandelen nu (circa 30%) zeer dicht bij het gemiddelde over de afgelopen vijfentwintig jaar (25%) en ver onder die in 1999 en 2000 (120%).

Gezien de onzekerheid is het moeilijk om betrouwbare voorspellingen over de lange termijn te doen. Dat kan alleen op basis van een verregaande kennis en grondige analyse van elk bedrijf, de concurrentieomgeving waarin het actief is, de technologische breuklijnen waarop het zich bevindt enz. Tijden als deze zijn dan ook een uitgelezen kans voor actief beheer.

De oorsprong en oplossing van de economische crisis van 2020 zijn van dien aard dat alleen dwazen het verdere verloop ervan trachten te voorspellen. We moeten dus klaar blijven staan om, zodra dat nodig is, met alle vereiste flexibiliteit te reageren, want de wet van de evolutie geldt voor iedereen, zeker ook voor vermogensbeheerders. In de tussentijd is het zaaks in portefeuilles alleen aandelen op te nemen die echt gebaseerd zijn op overtuigingen op lange termijn, aangevuld – om een evenwichtig geheel te krijgen – met activa die kunnen profiteren van de herstelmaatregelen, zoals bedrijfsobligaties en goudmijnen.

Bron: Carmignac, Bloomberg, 31/08/2020