Obligatiefondsen met een vaste looptijd treden op de voorgrond

Inschrijvers op een fonds met een vaste looptijd beleggen over een vooraf vastgestelde
tijdshorizon - doorgaans meerdere jaren. Ze kunnen deze belegging echter van de hand doen voordat de looptijd verstrijkt, waarbij de verkoopwaarde afhangt van de marktomstandigheden.

De beheerder van een fonds met een vaste looptijd stelt een obligatieportefeuille samen. Elk van deze obligaties draagt een rente die doorgaans de hoogte van de coupon bepaalt. Dankzij deze beleggingsstrategie kan aan de belegger voor de gehele looptijd van het fonds een streefrendement worden aangekondigd.

De beheerder houdt de obligaties tot hun vervaldatum in portefeuille (zogenaamde carry- of 'buy and hold'-strategie), dat wil zeggen tot aan de volledige terugbetaling van het geleende kapitaal door de ondernemingen die de obligaties uitgeven. Op de vervaldatum van het fonds krijgen de inschrijvers hun inleg terugbetaald (geen kapitaalgarantie). Het rendement van het fonds bestaat grotendeels uit de optelsom van de door de ondernemingen uitgekeerde coupons.

De kredietmarkten bieden toegang tot een breed scala aan kredietnemende ondernemingen. Deze ondernemingen kenmerken zich door een grote verscheidenheid aan sectoren, geografische zones en risicoprofielen.

Het risicoprofiel, en met name het risico dat een door een onderneming aangegane lening niet kan worden afgelost, kan worden beoordeeld aan de hand van een score die wordt toegekend door een ratingbureau. Zo hanteert Standard & Poor's (S&P Global) een schaal van AAA tot en met D, waarbij 'D' de laagste rating is, die duidt op een situatie waarin de uitgevende onderneming failliet gaat. Deze beoordeling berust op de analyse van de kerncijfers en vooruitzichten van een onderneming en op haar vermogen om verplichtingen na te komen: de aangekondigde coupons uitkeren en het geleende kapitaal op de vervaldatum terugbetalen.

Al naar gelang haar rating wordt een onderneming geacht rente uit te keren, waarvan de hoogte kan verschillen. De beheerder van het fonds moet een gulden middenweg vinden tussen de hoogte van de te ontvangen rente en het aanvaardbare risiconiveau, door de minst risicovolle 'investment grade'-emittenten te koppelen aan zogenaamde 'high yield'-emittenten, die risicovoller zijn maar ook een hoger rendement bieden.

Daartoe stelt hij een gediversifieerde portefeuille van bedrijfsobligaties samen om aantrekkelijke beleggingsmogelijkheden binnen alle economische sectoren (gezondheidszorg, energie, financiën) en alle regio's ter wereld (ontwikkelde en opkomende markten) te benutten en de risico's te spreiden over tientallen of honderden kredietnemende ondernemingen.

Dankzij de diversificatie van de portefeuille kan de impact van een eventuele wanbetaling door één enkele emittent worden beperkt. Bovendien zijn beleggers veel minder gevoelig voor marktvolatiliteit en renteschommelingen doordat de obligaties worden aangehouden tot aan de terugbetaling van het kapitaal. Deze strategieën staan derhalve garant voor een 'schokdempend' risicoprofiel: naarmate de eindvervaldatum van het fonds nadert, daalt de gevoeligheid voor het rente- en kredietrisico.

De obligatieportefeuille van het fonds met een vaste looptijd vloeit voort uit een rigoureuze selectie door de beheerder van kredietnemende ondernemingen die in staat zijn hun coupons periodiek uit te keren en het geleende kapitaal op de eindvervaldatum terug te betalen.

Deze selectie berust op een grondige analyse van de economische kerncijfers van de ondernemingen, van hun financiële gezondheid, evenals van hun vooruitzichten, met name gelet op hun economisch model, hun sector, hun concurrentiepositie en de macro-economische verwachtingen.

Behalve deze analyse ziet de beheerder, gedurende de gehele looptijd van het fonds, toe op de stabiliteit van de ondernemingen waarvan de obligaties in portefeuille worden gehouden. Hij kan effecten verhandelen als een eventueel wanbetalingsrisico aan het licht treedt. In dat geval zal hij de obligatie op de markt van de hand doen.

Samengevat koppelen fondsen met een vaste looptijd de kenmerken van individuele obligaties (vaste vervaldatum, vooraf aangekondigd potentieel streefrendement op de vervaldatum, verlaging van het risico na verloop van tijd) aan de diversificatie en de selectiviteit van een traditioneel obligatiefonds.

Fondsen met een vaste looptijd maken gebruik van de kennis en ervaring van experts om de effecten te selecteren waarin wordt belegd, maar ook om de risico's en de onderliggende beleggingen beter te spreiden.

Carmignac is al ruim 30 jaar een specialist op het gebied van obligaties en heeft in de loop der jaren een expertise ontwikkeld in elk van de verschillende segmenten van deze activaklasse, met name bedrijfsobligaties. Onze door de wol geverfde beheerders hebben aangetoond dat ze in verschillende marktconfiguraties waarde kunnen creëren.

Deze expertise komt tot uiting in ons aanbod van fondsen met een vaste looptijd.