De troeven van actief beheer

'Passief' beheer tracht een beursindex zo getrouw mogelijk te repliceren. Daarom spreken we ook wel van 'indexbeheer'. In deze benadering kan de portefeuillebeheerder niet zelf kiezen in welke effecten hij belegt en zijn er weinig tot geen mogelijkheden om de portefeuille te personaliseren.

Bij 'actief' beheer kan de portefeuillesamenstelling daarentegen aanzienlijk afwijken van de indices waarmee hij wordt vergeleken en streeft de beheerder ernaar een hoger rendement te behalen dan die indices.

Daarvoor moet hij eigen overtuigingen ontwikkelen – op basis van onderzoek geeft hij de voorkeur aan specifieke landen en sectoren en selecteert hij de beleggingsklassen (aandelen, obligaties, valuta's e.d.) die volgens hem het beste rendement zullen opleveren. Hij moet ook het beste moment kiezen om effecten te kopen of verkopen. Bovendien kan hij beslissen om de risico's te beperken met behulp van afdekkingsstrategieën² .

Om zijn strategie te bepalen en de beleggingen die daarbij passen te selecteren, baseert de 'actieve' beheerder zich meestal op een solide macro-economische benadering³ .

Behalve in economische aspecten moet de beheerder echter ook inzicht hebben in geopolitieke factoren, de financiële gezondheid van bedrijven en het marktsentiment (grafische analyse, onderzoek naar de positionering en de stemming van beleggers enz.). Daarenboven moet hij het beleid van de centrale banken ontleden, die als primaire opdracht hebben om de prijzen op een niveau te houden dat verenigbaar is met duurzame groei.

Actief beheer is het doeltreffendst wanneer economische veranderingen te voorzien zijn: inflatie, recessie e.d. In die omstandigheden zorgen de vooruitziendheid, het aanpassingsvermogen en de overtuigingen van de beheerders ervoor dat deze beheerstijl volop tot zijn recht komt. Passief beheer kan door zijn inherente beperkingen niet inspelen op kansen en geen weerstand bieden wanneer de financiële markten dalen.

Een actieve beheerder kan bovendien gebruikmaken van 'afdekkingstechnieken'. Dat zijn financiële producten die beschermen tegen schommelingen van aandelenkoersen, grondstoffenprijzen, wisselkoersen of rentetarieven. Met behulp daarvan kan de beheerder ook effecten in de portefeuille opnemen waarvan hij sterk overtuigd is en tegelijk de totale blootstelling aan de marktrisico's⁴ verminderen.

De kracht van actief beheer zoals Carmignac dat beoefent schuilt in het vermogen van de beheerder om veranderingen in de economische cyclus (expansie, recessie of depressie, opleving) goed in te schatten. Op die manier kan hij zich correct positioneren voor de aankomende fase van de cyclus.

Het actieve beheer dat de kern vormt van de beleggingsstrategieën die Carmignac heeft ontwikkeld, heeft zijn sporen verdient tijdens de crisissen van 2002, 2008 en recenter 2020, drie periodes waarin onze fondsen de terugval van de financiële markten hebben doorstaan. Niet alleen hebben onze fondsen toen goed standgehouden, we hebben ook onze klanten met raad en daad bijgestaan en kunnen voorkomen dat zij bezweken onder de stress van een beurscrash en hun effecten tegen een bodemkoers verkochten, zodat zij de daaropvolgende opleving van de financiële markten niet zijn misgelopen.

Actief beheer berust bij Carmignac op:

• de niet-aflatende inspanningen van een uiterst ervaren en bekwaam beheerteam, en een algemene kijk op het economische klimaat waarmee beheerders hun overtuigingen kunnen ontwikkelen en kansen kunnen identificeren;

• de moed om strategieën te volgen die soms lijnrecht tegen die van andere beleggers ingaan;

• de onafhankelijkheid om in alle vrijheid keuzes te kunnen maken en beslissingen te kunnen nemen.

Onze actieve beheerstijl is meer dan alleen financiële activa selecteren. Als actieve aandeelhouders aarzelen wij niet om bedrijven te interpelleren wanneer hun beleid inzake milieu, sociale ontwikkelingen of behoorlijk bestuur (Environmental, Social, Governance – ESG) niet strookt met onze waarden of de verbintenissen die wij zijn aangegaan.